Hoeveel draagkracht heb jij?

door | okt 14, 2021

Mensen zijn veerkrachtige wezens. Het verbaast me telkens weer als ik een nieuwe cliënt spreek. Het is echt niet alleen maar het ziek worden, wat ze heeft doen besluiten mijn hulp in te roepen.

Iedereen heeft wel eens stress

Het is vaak een opeenstapeling en een complex geheel. Een slechte relatie, zorgen voor een zieke zoon of dochter, mantelzorgen voor je oude moeder, ontslagen worden. Allemaal stressvolle situaties waarmee mensen vaak kunnen dealen. Het is zwaar, maar je voelt je sterk genoeg om het aan te kunnen. Je zoekt je weg, probeert te relativeren, verzamelt misschien wat steunpilaren om je heen en slaat je er doorheen.

Overlevingsmodus

En dan komt daar, soms onverwacht, een diagnose kanker bovenop. En zelfs dan kun je nog steeds het gevoel hebben, dat je dit allemaal zelf kunt dragen. Je worstelt je door de eerste periode van onderzoeken, testen en behandelingen heen. Je staat in overlevingsmodus en je richt al je aandacht op het ondergaan van de behandelingen, te incasseren wat blijkbaar nodig is om er lichamelijk weer bovenop te komen. 

Na die eerste tijd van overleven, krijg je op een bepaald moment wat meer lucht. Je zegt het ziekenhuis voor een tijdje (althans, tot de volgende controle) gedag en gaat vol goede moed naar huis om je leven weer op te pakken. 

Oude shit komt naar boven

En dan ontstaat er ruimte. Ruimte om te denken en vooral, ruimte om te voelen. Wat is er nu eigenlijk allemaal gebeurt? Vanaf de diagnose, maar misschien daarvoor al? Waar was ik eigenlijk allemaal mee bezig? Wat doet de ziekte met me? Met mijn vertrouwen, met mijn zekerheid?

Al die vragen kunnen je overvallen. Want je hebt niet overal gelijk een antwoord op. En vaak gaan mensen hun leven ‘herzien’. Waarom doe ik zoals ik doe? Waar komt dat vandaan?

Oude patronen komen naar de oppervlakte. Patronen die vaak al in de jonge jaren zijn ontstaan. Misschien kreeg je vroeger altijd te horen dat je niet moest zeuren en vooral moest doorgaan. En heb je dus al jong geleerd om jezelf weg te cijferen. 

Of je groeide op in een gezin waar veel ruzie was. Waar je je altijd onveilig voelde. En nu je kanker hebt gehad, triggert dat opnieuw dat oude gevoel van onveiligheid. Kortom, dingen waarvan je dacht dat je die verwerkt had, kunnen ineens weer naar boven komen.

Hoe worstel je je er dan doorheen? Hoe zorg je ervoor dat je een nieuwe balans vindt?

Je bent veel meer dan alleen je fysieke gesteldheid

Je draagkracht wordt, gelukkig, door verschillende factoren bepaald. Behalve hoe je er fysiek aan toe bent, wordt je gezondheid ook bepaald door je sociale contacten, het gevoel dat je ertoe doet, hoeveel energie je hebt, of je een voor jou zinvol leven leidt enzovoort.

Je draagkracht bestaat dus uit verschillende componenten. En daar hoort ook bij welke manier van omgaan met ellende jij hanteert. Ben je iemand die probeert te zoeken naar de positieve dingen? Kun je je bedenken hoe je in het verleden door moeilijke periodes bent gegaan? Wat had je toen nodig en wat kan je dan nu ook weer helpen?

En hoe goed ben jij in hulp vragen? Kun je jezelf toestaan om niet alles te ‘moeten’ en dingen uit handen te geven? Hulp aannemen in plaats van alleen maar te geven?

Draagkracht versus draaglast

Dit alles bij elkaar heeft invloed op jouw draagkracht. En hoe groter jouw draagkracht, hoe meer draaglast jij aankunt!

Ondanks dat er tijdens jouw ziekteproces veel voor je bepaald werd, kun je nog steeds veel zelf doen om aan je gezondheid te werken. Hoe kun jij nu het beste ontspannen? Op welke manier kun je werken aan je fitheid? Kun je je voeding wellicht nog wat verbeteren? Welke relaties steunen je en geven je energie in plaats van dat het je energie kost? Kun jij zien welke rollen jij nog meer hebt buiten de rol als ‘patiënt’?

Voelen in plaats van denken

Als het je lukt om dit te verkennen, zul je merken dat je zelf de regie hebt om verandering te brengen in jouw situatie. Daarvoor is het belangrijk dat je kúnt voelen. Wat voelt goed? Wat geeft je energie? Welke dingen dragen bij aan jouw gevoel van welbevinden?

Het crue is dat juist je gevoel soms wat naar de achtergrond is geschoven door de diagnose kanker. Voor voelen was geen ruimte omdat je in overlevingsmodus stond. Soms moet je dus weer léren om te voelen, voordat je verder kunt. 

Yoga kan je daarin helpen. Meditatie of buiten wandelen ook. Maar je kunt ook beginnen door gewoon eens in je eentje op de bank te gaan zitten. Leg een hand op je buik en voel maar. Voelt het koud of warm? Hoe reageert je buik op aanraking? Merk je ergens in je lichaam spanning op? 

Begin klein. Probeer je intuïtie te volgen. Durf te vertrouwen op je gevoel. En maak vanuit daar de keuzes die voor jou de beste zijn!